Het is me gelukt!!!

Maandag 4 augustus ben ik gestopt bij de afdeling banqueting. Dit was echt niet mijn ding. Daarom ben ik vandaag ingepland bij de roomservice. Hier had ik meer zin in, dan in banqueting. Deze dag duurde erg lang. Ik had in heel de ochtend maar 2 bestellingen. Deze gingen helemaal goed en meteen 11 dollar fooi! Toen ik zag dat het in het restaurant erg druk was heb ik daar geholpen. Dit vond ik ook veel leuker…

Toen ik in het restaurant stond kwam er een collega naar mij toe om te zeggen dat er een Nederlandse gast in het restaurant zat. Dit vond ik natuurlijk erg leuk! toen ik een blik had geworpen over de gasten kon ik meteen zien wie de Nederlandse vrouw was. Nederlandse vrouwen vallen hier echt heel erg op. Ze was hier voor zaken en verbleef een aantal nachten in ons hotel. We hebben samen meer dan een uur gepraat over het leven in Amerika. Veel gesproken over de cultuur, de mensen, Atlanta, het hotel en het personeel. Natuurlijk mocht het typische Nederlands geklaag niet ontbreken. Toen ze een aantal dagen later vertrok had ze voor Nikki en mij nog echt een hele leuke brief geschreven. Hierin vertelde ze dat we haar goed hadden geholpen en dat ze ons heel erg veel succes en plezier wenst in Amerika. Ook had ze een aantal Nederlandse tijdschriften gegeven die ze had gelezen in het vliegtuig.
Na afloop van deze werkdag gaf de restaurantmanager mij nog een compliment over dat ik goed ingespeeld had op de drukte in het restaurant. Dit vond ik natuurlijk erg leuk, haha. Hierna heb ik meteen nog eens gevraagd of in naar het restaurant mocht. Hier ging die even over nadenken. Ik had er al een goed gevoel over.

’s Avonds voelde ik mezelf een beetje down. Heb een hele tijd met Nick geFaceTimed, maar dat maakte het er niet beter op. Ik miste hem daarna nog meer en had even helemaal nergens zin in. Toen ben ik naar de rivier gelopen en heb daar de hele avond gezeten met mijn laptop en een bak ijs. Dit was echt fijn om even te doen. De natuur is hier erg mooi. Allemaal bergen, een grote rivier met een sterke stroming en heel veel bomen. Heerlijk om naar te kijken.
Toen ik terug in ons appartement kwam voelde ik mezelf al een stuk beter en ben daarna meteen gaan slapen.

Dinsdag hebben we lekker aan het zwembad gelegen. Het was echt prachtig weer. Geen wolkje aan de lucht! Zo konden we goed bruin worden.
Nikki moest om 3 uur werken en ik stond weer niet ingepland. Ik heb daarom mijn stoute schoenen maar aangetrokken. Ik ben gewoon mee naar het hotel gegaan en net gedaan of ik moest werken. We kwamen samen bij de restaurant manager. Toen zei die dat ik niet hoefde te werken, we deden natuurlijk net of onze neus bloedde. Hierna had ik gezegd dat ik mijn training vandaag eigenlijk wel wilde starten. Als je in het restaurant gaat werken moet je eerst vijf dagen een training volgen. Dit wilde ik dus gaan doen. Nadat ik de manager had gesproken kwam de andere manager binnen en die had gevraagd wat er aan de hand was. Hij heeft samen met de restaurantmanager overlegd en daarna kwamen ze mij vertellen dat ik toch meteen mocht beginnen. Zo zie je maar weer, soms gewoon net doen of je dom bent. Zo heb ik deze week toch weer iets meer dan 40 uur kunnen werken i.p.v. 10 uurtjes dat ik eigenlijk ingepland stond. Het is me dus gelukt om naar het restaurant te gaan!!!
Het was echt een leuke avond. Er werken in het restaurant over het algemeen meer leukere mensen dan in de banqueting. Ik ben helemaal op mijn plaats in het restaurant.
Toen we na het werken naar huis wilde gaan kreeg Nikki nog een drugstest. Ze had zichzelf gesneden met een mes en hierna moest ze een drugstest doen. Dit doet het hotel iedere maand bij een aantal personeelsleden.
Woensdag hadden Nikki en ik weer samen mogen werken met Amber in het restaurant. Heel deze avond hebben we Amber Nederlandse woordjes geleerd. Dit waren natuurlijk niet altijd even nette woorden, hihi.
Het was jammer genoeg niet zo heel druk waardoor de avond best wel lang duurt. Maar toch hebben ons zeker vermaakt!
Nadat we klaar waren met werken hebben we Dennis en Robin opgehaald in Downtown. Voordat we daar heen gingen zijn we nog even langs de Mac Donalds gereden voor een milkshake. Dit was de eerste keer dat we naar de Mac Donalds zijn geweest tijdens ons verblijf in Amerika. Het heeft even geduurd, maar we zijn nu echt Amerikaans bezig. Lekker met een grote milkshake in een grote Amerikaanse auto over de zes baans snelweg richting de big city.

Donderdag was het weer erg rustig in het restaurant. Ik had mijn voorbereiding in een half uurtje al klaar terwijl daar eigenlijk 2 uur voor staat. Ben ik dan zo snel of zijn de Amerikanen dan iets slomer? Nou maakt niet uit. Toen ik niets meer te doen had, vertelde de assistent manager, (die ik persoonlijk echt heel erg mag), dat ik een presentatie moest voorbereiden. Ze weet dat ik erg van wijn houd en dat ik daar een beetje kennis over heb. Ze had gevraagd of ik een presentatie over wijn wilde geven. Dit vond ik natuurlijk wel een leuke idee.
Ik mocht zelf het onderwerp verzinnen voor de presentatie. Ik had als onderwerp Moët et Chandon genomen. Hier zijn Nick en ik samen geweest voor een rondleiding dus ik had er al wel een beetje kennis over. Ik heb mezelf een uur voorbereid om informatie in te winnen en een presentatie in elkaar te zetten. Dit was wel een beetje spannend omdat alles in het Engels was natuurlijk, maar het is me gelukt. Ze vonden het echt een hele leuke presentatie en vonden dat ik het erg goed deed voor iemand die niet zo heel goed Engels kan.

Om 8 uur ’s avonds was ik al klaar met werken. Toen had ik Nikki opgebeld om te vragen of ze me kon ophalen, Nikki, Dennis en Robin zijn heel de middag/avond op pad geweest om spulletjes te kopen. Toen ze mij hadden opgehaald zijn we naar een restaurant gegaan wat je echt minimaal één keer moet meemaken als je hier bent. Het was restaurant Marietta Diner. Dit restaurant is 24 uur per dag open en serveert echt mega veel fastfood. Het is hier altijd druk, ’s morgens, ’s middags en ’s avonds. Het was echt leuk om een keer mee te maken maar niet voor een tweede keer. Zo massaal...

Vrijdag zijn we met zijn vieren naar Six Flags attractiepark geweest. Hier hadden ze echt super veel achtbanen, dit is logisch bij Six Flags. Eerst was ik echt helemaal niet van de achtbanen en kon ik er ook echt niet tegen, maar deze keer ben ik bijna overal in geweest. alleen de laatste twee heb ik niet meer gedaan omdat ik toen al echt te misselijk was…
Six Flags heeft echt hele gave achtbanen. Zoveel verschillende, niet normaal. Ze hadden een oude, houten achtbaan, een achtbaan waar je in moest staan, een achtbaan waar je in lag als superman, met je hoofd naar voren en je benen naar achter, een met heel veel loopings en een met vrije val. Het enige jammere aan deze dag was dat we bijna twee uur hebben moeten schuilen voor een storm. Het is hier in Atlanta echt top weer! Maar als het slecht weer is, dan is het ook echt heel erg slecht!

Na Six Flags zijn we bij een Japans restaurant gaan eten waar we toevallig ook nog een Nederlander tegen kwamen. Dit was echt een hele aardige man van rond de 50 jaar. Hij woonde hier al 6 jaar en had het erg naar zijn zin. We hebben nummers uitgewisseld en mochten heb altijd voor advies bellen of sms’en.

In het weekend ben ik even naar de shopping mall geweest, maar heb eigenlijk niets gekocht… Er waren niet echt leuke dingen. Verder heb ik de airco van de auto weer gemaakt. We dachten dat die gemaakt was, maar niet dus. Er zat een klem niet goed vast en dit heb ik zelf gedaan! Ja ik ja, hihi.

Deze week is nog steeds niet mijn persoonsnummer binnen gekomen. Hier ga ik morgen, maandag dus, voor terug. Weer vroeg uit bed en dan, zoals altijd, weer twee uur wachten.

Doei doei!