Het was me weer een maand wel...

Afgelopen maand heb ik weer veel meegemaakt, leuke, maar ook minder leuke dingen. Om te beginnen was Nick afgelopen maand jarig. Dat vond ik echt heel moeilijk om daar niet bij te kunnen zijn. Gelukkig heb ik hem een leuk cadeau kunnen geven in NYC, de helikoptervlucht! Maar op de dag dat hij echt jarig was had ik hem precies om 00:00 uur Nederlandse tijd geskypt. Was wel blij dat ik dit kon regelen aangezien ik gewoon moest werken. Ik had een feest muts meegenomen naar het werk, om tijdens het skypen op te zetten. Mijn collega’s keken me een beetje raar aan, maar dat boeide me niet. Was wel heel erg raar om je vriend zo te feliciteren. Iets meer dan een week hierna hadden we het precies één jaar. Weer een dag waarbij je nog meer bij elkaar wilt zijn… Gelukkig zijn deze dagen voorbij, ik zag er namelijk echt tegenop…

Afgelopen maand was het niet bepaald stil geweest op mijn stage. Ik zal maar meteen met de deur in huis vallen. Afgelopen maand was bijna mijn stage onderbroken… Op het werk is er een persoon die totaal niet in een team werkt en die het verziekt voor iedereen. De naam van deze persoon ga ik niet noemen maar ik kan wel zeggen dat het een wat oudere vrouw is die heel erg eigenwijs, dominant, bazig en arrogant is. Dit zijn niet de meest positieve woorden, maar zo ervaren mijn collega’s en ik dat. Afgelopen maand kregen deze vrouw en ik een meningsverschil. Dit ging over het verdelen van het restaurant. Ze vertelde mij dat ik alle gasten naar mij toe trok en ik haar niet de kans gaf om geld te verdienen. Wij moeten leven van de fooi die we krijgen van de gasten, maar zij zei dat ik alle gasten in mijn gedeelte deed plaatsen terwijl dat helemaal niet waar is. Hier werd ik boos over omdat zij nooit naar mij wil luisteren en omdat ze me heel erg doordringend en arrogant aankeek. Toen had ik gezegd: ‘je voelt je wel de Queen of niet?’. Hierop antwoorde ze: ‘I’m the Queen’! Omg, mijn broek zakte af en kookte helemaal van binnen. Toen had ik gezegd: ‘not a Queen, a bitch…’. Dit vond ze natuurlijk niet leuk en ze had daarna de bewaking erbij gehaald. De manager vond het verstandig om mij meteen naar huis te sturen waar ik geen probleem van maakte. De volgende dag ben ik meteen naar mijn stagebegeleider gegaan om het verhaal voor te leggen. Na een aantal dagen niet gewerkt te hebben, moest ik op gesprek komen bij de assistent general manager en mijn stagebegeleider. Ze snapte wat ik gedaan had, maar het kon echt niet. Ze hebben nog één kans gegeven en nu gaat alles gewoon weer verder. Ofja, dat dacht ik…

De volgende dag dat ik ging werken kwam ik die vrouw tegen. Tegen haar moest ik sorry zeggen, dit was een afspraak die we hadden gemaakt, nou dat vind ik prima. Toen ik dat ging doen, wilde ze niet naar me luisteren. Nou dan niet he… De volgende dag kwam de restaurant manager naar me toe, we hebben er voor gekozen om je naar de ochtend te zetten zodat je niet meer met haar hoeft samen te werken. Hier was ik eigenlijk niet mee eens, maar goed, ik heb toegestemd. Ben er namelijk helemaal klaar mee.

Ben oprecht blij als deze stage voorbij is en ik gewoon weer terug naar Nederland kan. Nog ongeveer 62 dagen en dan zit ik in het vliegtuig terug richting huis. Moet nog ongeveer 40 dagen om 05:00 uur opstaan om te gaan werken tijdens het ontbijt in het restaurant en achter de Starbucks-stand om koffie te maken. Dit moet nog wel vol te houden zijn…

Tijdens de ellende op het werk, heb ik ook een nieuwe terugkom datum gepland. Op 10 mei heb ik een vlucht richting huis. Op 11 mei komt ik ’s morgens aan op de luchthaven van Düsseldorf. Kan niet wachten, haha. Elf maanden in Amerika is toch wel echt héél erg lang. Het duurt me allemaal langer dan verwacht.

Gelukkig heb ik ook nog meer super leuk nieuws om te melden. Daniëlle komt naar Atlanta!!! Helemaal leuk. Heb ik toch nog iets om naar uit te kijken voordat ik weer terug kom. Vind het echt leuk dat ze komt en dat ze het voor mij over heeft! Ze komt van 23 t/m 29 maart, dus ook tijdens mijn verjaardag.

Afgelopen week heb ik ook super leuke post gekregen, een grote kaart van Nick, hihi. Altijd leuk om post te krijgen. De muur hangt nu bijna helemaal vol met foto’s en kaartjes van iedereen. Het is echt super leuk en fijn om post te krijgen vanuit Nederland. Hoe groot of hoe klein de kaart ook is, het gaat om het idee. Dacht altijd, post, ja het zal allemaal wel. Als je eenmaal zelf weg bent, merk je toch dat het heel fijn is al je post krijgt. Daarom: ‘thanks voor alle kaarten’.

Niet heb ik alleen postKAARTEN gekregen. Ook hebben we KAARTEN voor De Toppers en The Flying Dutch Eindhoven besteld. Helemaal gaaf! Wat heb ik hier zin in. Daarom komt het ook goed uit dat ik iets eerder terug kom vanuit The States. Hebben we weer iets om naar uit te kijken, Imke, Wesley, Nick en ik. De toppers/The flying Dutch Eindhoven bende van ellende groep, haha.

Helaas moeten we ook schoolopdrachten maken. Een deel had ik al gemaakt nadat Nick hier voor de eerste keer kwam, maar met het andere deel ben ik ook begonnen. Hopelijk hebben we bijna alles af voordat Daniëlle komt. Het weer is namelijk al een stuk beter dan vorige maand. Hoop dat we over een aantal weken al lekker kunnen zonnen aan het zwembad! Lekker bruinbakken.

Tot snel allemaal!

Bye bye from Atlanta